شعر حافظ

شعر حافظ

آن تُرکِ پری چهره، که دوش از بر ما رفت

آیا چه خطا دیــــــــــــد که از راه خطا رفت

تا رفت مرا از نظر آن چَشـــــــــم جهان‌بین

کس واقف ما نیسـت که از دیده چه‌ها رفت

بر شمع نرفــــــــت از گذرِ آتشِ دل، دوش

آن دود، که از سوزِ جگر بر سر ما رفت

دور از رخ تو دم‌به‌دم از گوشـــهٔ چشمـم

سیلاب سرشــــک آمد و طوفان بلا رفت

 از پای فِتادیم چو آمــــــــــــد غم هجران

در درد بماندیم چو از دســــــت دوا رفت

دل گفت وصالـــش به دعا باز توان یافت

عمریست که عمرم همه در کار دعا رفت

اِحرام چه بندیم چـــو آن قبله نه این جاست

 در سعی چه کوشیم چو از مروه صفا رفت

دی گفت طبیب از سر حَسرَت چو مرا دید

 هیهات که رنج تو ز قانــــــــون شفا رفت

 ای دوست به پرســــــیدن حافظ قدمی نه

زآن پیش که گوینــــــد که از دار فنا رفت



نظرات شما عزیزان:

حسین پور
ساعت12:09---6 ارديبهشت 1392
با عرض سلام به مدیریت محترم وبلاگ اقای موسوی عزیز ممنون از شعر زیبایی که در وبلاگ گذاشتید.
این شعر حافظ بی شک از شاهکارهای ادبیات فارسی است که دارای دو شاه بیت است.احرام چه بندیم چو آن قبله نه اینجاست.که می تواند هم اشاره به یار باشد و هم به خاطر نبودن قبله درینجا و بلکه در حجاز اشاره به قباه اصلی باشد.در سعی چه کوشیم که از مروه صفا رفت.زیبایی این مصرع به حدی است که نیاز به توضیح ندارد.دی گفت طبیب از سر حسرت چو مرا دید.هیهات که رنج تو ز قانون شفا رفت.مصرع دوم با اوردن نام دو اثر جاویدان شیخ الریس ابو علی سینا ،قانون در پزشکی و شفا در حکمت و بر قرار کردن ارتباط معنایی با رنج شاعر و از دست رفتن بیمار بی شک شاه بیتی زیبا خلق کرده است.


نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





[ چهار شنبه 4 ارديبهشت 1392برچسب:, ] [ 10:16 ] [ فارغ التحصیلان ]
[ ]